Trzy miesiace!

No hej :)

Na wstępie małe wyjaśnienie, bo myślę, że się przyda. Poprzednia notka została przeze mnie skasowana. Nie chciałam nią wzbudzić aż tak dużej kontrowersji, a poza tym, nie chciałam nią urazić tej najbliższej mi osoby. Także ze względów osobistych została skasowana.

Tym razem przychodzę z czymś trochę innym, ale wciąż powiązanym z tym, co lubię najbardziej. Dziś, a właściwie to wczoraj zabrałam mojego mężczyznę na zdjęcia. Niby nic wielkiego, ale pierwszy raz miałam przyjemność focić kogoś, kogo bezlitośnie kocham. Jak dotąd żaden z moich partnerów nie pozwolił mi zmolestować się aparatem, aż tu zjawił się ten jedyny, który zrobił to z przyjemnością <3 Co prawda Kamil do doświadczonych nie należy, ale i tak była to dla mnie świetna zabawa. Co najlepsze mogłam wreszcie, po naprawdę długim czasie, fotografować kogoś, poza sobą. Fajne uczucie,

Tak się złożyło, że wczorajszy dzień i wczorajsze zdjęcia ściśle wiążą się z tym, co jest dzisiaj. Mianowicie, jakby nie patrzeć, minęły nam już trzy cudowne miesiące razem. Nawet tego jakoś nie czuć i mam wrażenie, jakby te trzy miesiące były trzema latami. Nigdy bym nie pomyślała, że znajdę kogoś, kto będzie rozumiał mnie bez słów i przed kim całkowicie będę mogła być sobą. Do tej pory tego nie było. Jestem zdania, że nasz partner/partnerka powinien być przede wszystkim naszym duchowym wsparciem i dokładnie tak jest w przypadku mojego kartofelka <3 Wiem, że to przeczyta, więc dziękuję mu, że jest i że nauczył mnie być całkowicie sobą i akceptować siebie taką, jaka jestem. 

Także na dziś to by było chyba tyle. Tak krótko, ale romantycznie i już. Dodaję też kilka zdjęć, które udało mi się wczoraj cyknąć i vlożka, jeśli ktoś jeszcze nie widział :)